Droga Redakcjo,
Uśmiecham się, kiedy do Ciebie piszę i za bardzo wyjaśnić tego nie umiem... Może nie muszę...:)
Słyszę w głowie słowa: słuchaj serca, ono rozeznaje, kiedy rozum jeszcze śpi... I czuję się, hmm, chyba podobnie do matki, która nosi pod sercem dziecko i nie wie co się urodzi, chłopiec czy dziewczynka... choć czasem, podświadomie coś może i wie... Czuję, że coś dojrzewa w moim sercu, w cieple i spokoju dojrzewa... Niech sobie to moje serce rozeznaje, popędzać go nie będę. Należy mu się dużo cierpliwości.
Dziękuję, że jesteś ze mną, za te wszystkie cuda, które dzieją się na moich zdumionych oczach...
Aż się zapełniły teraz łzami wdzięczności :)
Mniej ważna niż Ty.
Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość Moja nigdy nie odstąpi od Ciebie, mówi Pan.
:)
13 lat temu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz